Przewodniki po chorobach roślin

Pseudomonas syringae pv. tomato
Zgłoszono dwie rasy (0 i 1).

Bakterie te mogą atakować liście, pędy, ogonki liściowe i kwiaty. Objawy rozwijające się na liściach mają formę okrągłych, ciemnobrązowych lub czarnych plam często otoczonych żółtą obwódką. Czarne zmiany z żółtą otoczką mogą też pojawiać się na brzegach liści, gdzie zachodzi gutacja. Duże fragmenty tkanki liścia zamierają, gdy zmiany zaczynają się zlewać. Na pędach i ogonkach liściowych widać zmiany owalne lub podłużne. Zmiany zauważalne na owocach zwykle pozostają drobne (1 mm) i mają postać wypukłych punkcików, jednak czasem mogą ulegać powiększeniu i wklęśnięciu. Zmiany te na owocach niedojrzałych obwiedzione są zieloną otoczką.

Rozwojowi choroby sprzyjają niskie lub umiarkowane temperatury (13–25°C), a także deszczowa pogoda lub nawadnianie za pomocą deszczowni. Zwykle do rozwinięcia się choroby potrzeba jednego dnia wilgoci na liściach. Cętkowatość bakteryjna często występuje w suchych regionach, gdzie stosuje się nawadnianie za pomocą deszczowni, rzadko jednak się rozwija, jeżeli tamtejsze plantacje nawadniane są bruzdowo lub kropelkowo. Drobnoustroje mogą przetrwać na korzeniach lub liściach wielu gatunków roślin uprawnych i chwastów. Nasiona mogą ulec zakażeniu, ale do przeniesienia patogena tą drogą nie dochodzi często.

Najskuteczniejszą metodą walki z chorobą jest uprawa odmian odpornych. Występowanie choroby mogą ograniczać wczesne opryski preparatami na bazie miedzi. Nawadnianie za pomocą deszczowni zwykle nasila występowanie choroby, jeżeli bakterie są obecne w obrębie danej uprawy, stąd też tam, gdzie to możliwe, plantacje należy nawadniać bruzdowo lub kropelkowo.