Przewodniki po chorobach roślin

Gatunki Capsicum są wrażliwe na toksyczne działanie soli. Wschody po bezpośrednim wysianiu mogą odbywać się powoli i nierównomiernie. Siewki są karłowate. Stożki wzrostu mogą zasychać i niszczeć, powodując zamarcie siewek. Starsze liście charakteryzują się spalonymi wierzchołkiem i blaszką oraz chlorozą brzegową. W ciężkich przypadkach liście więdną i opadają. Korzenie mogą wyglądać na lekko przebarwione. Korzenie żywiciela mogą być słabo wykształcone, a korzeniowe stożki wzrostu są zwykle krótkie i nekrotyczne. Objawy toksyczności soli przypominają symptomy wiążące się z suszą lub spaleniem nawozem. Analiza tkanki liścia może być krokiem niezbędnym do potwierdzenia zatrucia solą.

Nadmierne stężenie soli w glebie lub wodzie do nawadniania plantacji zwykle powoduje toksyczność. Akumulacja soli w strefie korzeniowej występuje jako konsekwencja zmiany cykli zwilżania i wysychania, które przesuwają sole ku powierzchni gleby. Stężenie rozpuszczalnych soli w wodzie do nawadniania różni się w zależności od źródła, pory roku i rocznych opadów deszczu. Susza i silna ewapotranspiracja przyczyniają się do powstawania toksyczności solnej.

Przed założeniem uprawy należy zbadać zawartość soli w glebie i wodzie do nawadniania. Wodę do nawadniania należy badać okresowo przez cały okres wegetacji. W razie podejrzenia nadmiernego zasolenia gleby należy zastosować użyźniacze, jak np. gips, aby obniżyć pH i wypłukać sól. Należy zapobiegać akumulacji soli stosując nawozy właściwego typu, odpowiedniej ilości i we właściwych miejscach. Wzorzec akumulacji soli w rozsadnikach różni się w zależności od stosowanego systemu doprowadzania wody. Sadzenie roślin bądź sadzonek powinno odbywać się w sposób wykluczający powstawanie stref akumulacji soli. W szklarniach należy wypłukać nagromadzone sole za pomocą intensywnej irygacji.